دلایلی که PS2 بهترین کنسول تاریخ است
PS5 قیمت مناسبی داشت و برای همه در دسترس بود
کنسول پلی استیشن ۲ به هیچ عنوان دستگاه ارزانی نبود. در عین حال این کنسول قیمت چندان بالایی هم نداشت و در دسته محصولات قابل خرید قرار می‌گرفت.
سونی این کنسول را با قیمت ۳۰۰ دلار به بازار عرضه کرد که با احتساب تورم، چیزی معادل ۵۰۰ دلار امروز است.
این قیمت به‌طور چشمگیری پایین‌تر از قیمت 700 دلاری PS3 (با در نظر گرفتن تورم) و هم‌تراز با پلی استیشن 4 است.
در آن زمان، PS2 علیرغم امکانات به مراتب بیشتر در مقایسه با PS1 با قیمتی یکسان روانه بازار شد. همین اتفاق سبب شد که بسیاری افراد آن را بسیار باارزش و خوش‌قیمت تلقی کنند.
سونی همچنین در سال 2002 قیمت PS2 را از 300 دلار به 200 دلار کاهش داد. به این ترتیب، قیمت این کنسول صد دلار ارزان‌تر از رقیب تازه‌واردش، ایکس باکس و مساوی با گیم کیوب نینتندو بود.
از سوی دیگر، سونی به‌خوبی توانست PS2 را در نواحی مختلفی از دنیا عرضه کند. این در حالی بود که رقیب مستقیم آن، یعنی ایکس باکس، تنها بر روی بازارهای آمریکای شمالی، اروپای غربی و ژاپن متمرکز بود.
سونی از نفوذ خود در مناطق مختلف دنیا به‌خوبی استفاده کرد و کنسولش را به اکثر بازارهای بزرگ دنیا فرستاد. به همین جهت در آن سال‌ها خرید یک پلی استیشن ۲ بسیار راحت‌تر از ایکس باکس بود.
برای دومین دلیل انتخاب PS2 به عنوان بهترین کنسول تاریخ، اجازه بدهید سری به آمار و ارقام فروش این کنسول بزنیم!
این کنسول حدود دو دهه است که عنوان پرفروش‌ترین کنسول گیمینگ تاریخ را به دوش می‌کشد.
آمار فروش PlaySation 2 بیش از 159 میلیون نسخه است که با میزان فروش دومین کنسول پرفروش تاریخ، یعنی نینتندو DS اختلاف معنادار پنج میلیون نسخه‌ای دارد!
لازم به ذکر است که دو کمپانی ژاپنی سونی و نینتندو جدول پرفروش ترین کنسول های ویدیویی تاریخ را قبضه کرده‌اند! البته در این میان سهم سونی دو نماینده و سهم نینتندو سه نماینده است.
نینتندو همچنین به لطف فروش خیره‌کننده کنسول های دستی خود، خصوصا نینتندو سوییچ، توانسته به فروش کلی 500 میلیون نسخه‌ای دست پیدا کند. با این حال هیچ یک از کنسول‌های این کمپانی نتوانسته در میزان فروش حتی به PS2 نزدیک شود.
به همین جهت به نظر می‌رسد کنسول خاطره‌انگیز سونی همچنان بر عنوان پرفروش ترین کنسول تاریخ تکیه خواهد زد!
پشتیبانی PS2 از دی وی دی ها بهتر از ایکس باکس بود
یکی از مهم‌ترین نقاوت قوت کنسول پلی استیشن ۲ در اوایل هزاره سوم آن بود که این کنسول نه فقط یک دستگاه مخصوص گیمینگ، بلکه یک ابزار سرگرمی برای تمام اعضای خانواده به شمار می‌رفت.
PS2 در زمانی که دی وی دی پلیرها دستگاه‌هایی بسیار گرانقیمت به شمار می‌رفتند، قادر بود به‌طور کامل از دی وی دی پشتیبانی کند!
بنابراین خرید یک پلی استیشن 2 نه تنها امکان تجربه جدیدترین بازی‌های ویدیویی را به کاربران می‌داد، بلکه می‌توانست با پشتیبانی کامل از دیسک‌های DVD نیاز به خرید دی وی دی پلیرهای مجزا را نیز از بین ببرد.
علیرغم این که ایکس باکس حدودا یک سال پس از PS2 عرضه شد، اما پشتیبانی آن از دیسک‌های دی وی دی بسیار محدودتر از کنسول سونی بود.
نخستین کنسول گیمینگ مایکروسافت برای اجرای فیلم از روی دیسک‌های دی وی دی نیازمند یک کیت جداگانه بود. بنابراین کاربران این کنسول در صورت تمایل به تماشای محتوای DVD ها ناچار بودند هرینه‌ای اضافی برای خرید یک گیرنده و ریموت کنترل پرداخت کنند!
سونی بازی‌هایی خاطره‌انگیز و فراموش‌نشدنی را برای PS2 منتشر کرد
اگر بخواهیم صادقانه صحبت کنیم، پلی استیشن ۲ به هیچ وجه سخت افزار قدرتمندی نداشت و هر دو رقیب اصلی آن، گیم کیوب و ایکس باکس اوریجینال با مشخصات سخت افزاری بهتری روانه بازار شده بودند!
با این وجود آن چه PS2 را یک سر و گردن بالاتر از رقبایش قرار داده بود، عناوین فوق‌العاده‌ای بودند که دست گیمرها را برای انتخاب باز گذاشته بودند.
پلی استیشن ۲ پذیرای بیش از ۴۰۰۰ بازی بود که عمده آن‌ها توسط بازی‌سازهای شخص ثالث ( استودیوهایی که تحت تملک سونی قرار نداشتند) ساخته شده بودند.
در آن زمان ساخت بازی های ویدیویی بسیار ارزان قیمت‌تر از امروز بود. بنابراین استودیوهای بازیسازی به‌خوبی توانستند با ارائه عناوین خلاق، سرگرم‌کننده و خاطره‌انگیز، لحظاتی فراموش نشدنی را برای گیمرهای پلی استیشن ۲ رقم بزنند.
به این ترتیب نسل دوم کنسول‌های سونی علاوه بر بازی‌های بزرگ کلاسیک مثل Shadow of the Colossus و رزیدنت اویل 4 و GTA III، عناوین کوچک، اما جذاب دیگری مثل The Simpsons: Hit & Run یا BloodRayne را نیز به گیمرهای خود اهدا می‌کرد.
اساسا این کنسول نقش مهمی در پیشرفت بازی‌های مستقل و با هزینه کمتر را ایفا کرد. بنابراین استودیوهای مستقل و بازی‌سازهای متوسط بخش بزرگی از شهرت و محبوبیت امروز خود را مدیون PS2 هستند.
PS2 به‌راحتی قادر به اجرای بازی‌های PS1 بود
به‌طور کلی پشتیبانی کردن از بازی های نسل قبلی اقدامی پرریسک برای کنسول های گیمینگ به شمار می‌رود؛ چرا که ممکن است بر روی فروش کنسول نسل جدید و بازی‌های آن تاثیر منفی داشته باشد.
در عین حال پلی استیشن 2 از این قابلیت بهره می‌برد و تقریبا تمامی بازی‌های PS1 را بدون هیچ مشکلی اجرا می‌کرد.
البته پلی استیشن 2 نخستین کنسولی نبود که از عناوین نسل قبلی خود پشتیبانی می‌کرد. با این حال استقبال فراوان از این ویژگی باعث شده که سازگاری با قبل (Backwards Compatibility) به عنوان یکی از قابلیت‌های محبوب دستگاه‌های گیمینگ مدرن شناخته شود.
خود پلی استیشن ۱ در آن زمان محصول بسیار پرطرفداری به شمار می رفت و هم‌اکنون نیز در رده ششم پرفروش‌ترین کنسول‌های تاریخ قرار دارد. با این وجود اقدام پرریسک سونی در پشتیبانی از بازی‌های آن در نسل بعد، حرکت بسیار موفقی از آب درآمد و رضایت عمومی گیمرها را در پی داشت.
بد نیست بدانید که از زمان پلی استیشن 2 تا به امروز، از میان کنسول‌های سونی تنها PS5 قابلیت سازگاری با عناوین نسل قبل را داشته است.
PS2 قابلیت بازی آنلاین و چندنفره محلی را فراهم می‌کرد
قابلیت بازی کردن مالتی پلیر با PS2 نیز یکی دیگر از عواملی است که آن را به بهترین کنسول تاریخ تبدیل می‌کند.
در این خصوص، امکان انجام بازی‌های دونفره رقابتی یا کوآپ از طریق یک صفحه نمایش واحد جذاب‌ترین ویژگی کنسول سونی به شمار می‌رفت.
البته طبیعتا تجربه انجام بازی‌های مبارزه‌ای مثل مورتال کامبت از راه دور نیز تجربه‌ای بی نهایت جذاب بود؛ اما نشستن دو دوست در کنار یکدیگر و تجربه انجام یک بازی دونفره کوآپ و کتک زدن دشمنان با همراهی یکدیگر، جواهری بود که پلی استیشن ۲ بار دیگر توجهات را به آن معطوف کرد.
پلی استیشن 2 البته از درگاه LAN نیز برخوردار بود و با امکان اجرای بازی‌های آنلاین، پایه‌گذار سرویس‌های مطرحی مثل PlayStation Network یا ایکس باکس لایو شد.
البته مدل‌های غیر از اسلیم PS2 برای تجربه بازی‌های آنلاین نیازمند خرید یک آداپتور جداگانه بودند. با این وجود مدل Slim به همراه یک درگاه اترنت به بازار عرضه شده بود و نیازی به استفاده از آداپتور نداشت.
رابط کاربری PS2 کاربردی و نوستالژیک بود
شاید چند سال قبل با شنیدن نام کنسول‌های نوستاژیک همه ذهن‌ها به سمت آتاری یا سگا هدایت می‌شد؛ اما بسیاری گیمرهای نوجوان امروز با سوپر NES یا سگا جنسیس بیگانه هستند و کنسول‌های قدیمی‌تر سونی را به‌عنوان دستگاه‌هایی نوستالژیک می‌شناسند!
رابط کاربری پلی استیشن ۲ با طراحی ساده و سرراستی که داشت، حس بسیار فوق‌العاده‌ای را پیش از تجربه بازی کردن به کاربران القا می‌کرد. در آن دوران، تنها کاری که برای بازی کردن باید انجام می‌دادید، این بود که دیسک را خریده و درون کنسول قرار دهید!
در این خصوص، صفحه نوستالژیک لود شدن بازی‌ها، دعا برای قفل نکردن و اجرا شدن بازی یا حتی صفحه معروفی که به صفحه قرمز مرگ (Red Screen of Death) موسوم بود نیز از خاطراتی هستند که از ذهن بزرگ‌ترها پاک نخواهند شد!
PS2 از مموری کارت پشتیبانی می‌کرد
یکی از قابلیت‌های پلی استیشن ۲ که هرگز مورد توجه قرار نگرفت، پشتیبانی از کارت حافظه بود. به کمک مموری کارت‌ها گیمرها می‌توانستند پیشروی خود در بازی‌ها را ذخیره کرده و بر روی یک کنسول دیگر به تجربه آن بپردازند.
کارت‌های حافظه نه تنها امکان انتقال راحت‌تر سیوگیم‌ها را به کاربران می‌دادند؛ بلکه به آن‌ها اجازه می‌دادند پیشروی خود در بازی‌ها را به دیگران انتقال دهند یا حتی رد کردن مراحلی از بازی‌ها که سخت‌تر بودند را به دیگران بسپارند!
سونی حتی پشتیبانی از مموری کارت‌ها را در رابط کاربری خود نیز گنجانده بود و با نمایش انیمیشن‌هایی کوچک اما جذاب تعداد فایل‌های ذخیره شده در حافظه و محتوای آن‌ها را نمایش می‌داد.
کاری که کنسول پلی استیشن2 با صنعت بازی و بازیسازی در جهان کرد،هیچکدام از کنسول های آن زمان نتوانستند انجام دهد واین شد شروع بزرگ ترین تغییرات دنیای گیم.
